Zinê got: “Lolo! Memo, ez bi heyrana wê bejna mîna tayê rihanê li qelem e ku tu tune tûk gulmit. Ji derdê min re xwes sîfa û xwes merhem e.
Her gav kedera dilê min ê bi kul û bi elem e.
Seba xatirê te, ez cito ranakim serê lêvan e ?
Lê li pas binêre, hemû xeklê bajarê me yê Cizirê li me dikin temasene.
Ebebozên bajarê me Cizîrê, karê wana dek u dibare ne.
Sibe heya êvarê, digerin, dibêm: Xwedêo, tu ji me re bisînî ser û dawane”
Dibên: ” Xwedêo, lê niha vî xortê xerib ji qizên me yên Cizîrê re sorek bikira, yan peya biba li cem wane!”
Berî gistikan xwe hazir kirine, destê waanli ser sûr u silehane.
Ma cavên min rijiyane ku vê carsefê ji ser cavên xwe rakin li cem van qizane?
Welah, welah. ku ez carsefê bilivînim ji ser cavên xwe, bajar giskî dê hilwese van derane,
………………………………..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Şirove xwe binivisin